Od 4 maja 2019 r. zmienia się wzór świadectwa pracy.
W kwietniu 2019 r. została podpisana Ustawa z dnia 21 lutego r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenia o ochronie danych). Ustawa wchodzi w życie z dniem 4 maja br. i zmienia 162 ustawy, w tym m.in. Ustawę z dnia 26 czerwca 1976 r. - Kodeks pracy.
Zmiana dotyczy katalogu danych osobowych jakie pracodawca może pozyskiwać w związku z podejmowaniem działań w procesie
rekrutacji a także po zawarciu umowy o pracę.
A to oznacza, że od 4 maja 2019 r. zgodnie z art. 221 § 1 Kodeksu pracy z dnia 21 lutego 2019 r. od osoby ubiegającej się o zatrudnienie pracodawca może żądać podania danych osobowych obejmując:
imię (imiona i nazwisko
datę urodzenia;
dane kontaktowe wskazane przez taką osobę
wykształcenie;
kwalifikacje zawodowe
przebieg dotychczasowego zatrudnienia.
Zmienia się również katalog danych jakich pracodawca będzie mógł żądać od pracownika. Oprócz danych osobowych wskazanych powyżej, zgodnie z art. 221 § 3 Kodeksu pracy pracodawca będzie mógł żądać od pracownika również:
Pracodawca może żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie bądź od pracownika danych osobowych tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku pracy oraz w zakresie niezbędnym do zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisów prawa.
Jednym z obowiązków ciążących na pracodawcy jest sporządzenie świadectwa pracy. Od 4 maja br. pracodawca nie będzie mógł pozyskiwać od osób ubiegających się o zatrudnienie oraz od pracowników danych osobowych w postaci imion ich rodziców i tym samym nie będzie mógł również wpisywać niniejszych danych do wydawanego świadectwa pracy.
W związku z powyższym Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przedstawiło do legislacji projekt rozporządzenia
z 4 kwietnia 2019 r. korygujący pomocniczy wzór świadectwa pracy, będący załącznikiem do przedmiotowego rozporządzenia.
Poniżej przedstawiamy projekt pomocniczego wzoru świadectwa pracy:
Zmiana polega na usunięciu punktu dotyczącego imion rodziców pracownika oraz redakcji objaśnienia zawartego w części pomocniczego wzoru świadectwa pracy, określonej jako Sposób wypełniania świadectwa pracy - w zakresie odnoszącym się do ust. 6 pkt 11 tego wzoru.
W uzasadnieniu do rozporządzenia MRPiPS wskazano, że zmiana ta polega na zastąpieniu sformułowania „na stanowiskach ustalonych zgodnie z § 1 ust. 2 tego rozporządzenia” określeniem „oraz stanowiska, na których te prace były wykonywane, przy uwzględnieniu treści § 1 ust. 2 - 4 tego rozporządzenia.
1. Nr REGON-PKD -
stanowi identyfikator pracodawcy nadany przez właściwy wojewódzki urząd statystyczny
2. Data -
w przypadku wystawiania nowego świadectwa pracy, zgodnie z § 7 ust. 1, 2, 4 i 4a rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz. U. 2018 r. poz. 1289), pracodawca wskazuje datę, w której wystawia to świadectwo.
3. W ust. 1 -
pracodawca zatrudniający pracownika przejętego od innego pracodawcy na zasadach określonych przepisami art.231 Kodeksu pracy lub przepisami odrębnymi wskazuje również okres jego zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy (poprzednich pracodawców) i wskazuje tego pracodawcę (tych pracodawców), - pracodawca wskazuje adres zatrudnienia pracownika w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy, a także okresy poprzedniego zatrudnienia u tego pracodawcy, jeżeli nie wydał świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem poprzedniego stosunku pracy lub poprzednich stosunków pracy, zgodnie z art. 97 § 1 i 11 Kodeksu pracy.
4. W ust. 4 lit. a -
pracodawca wskazuje jeden z trybów rozwiązania stosunku pracy określonych w art. 231 § 4 lub § 5, w art. 30 § 1, w art. 48 § 2, w art. 68.3, w art. 201 § 2 Kodeksu pracy lub w przepisach odrębnych. Dodatkowo w przypadku rozwiązania stosunku pracy w trybie art. 30 § 1 Kodeksu pracy:
5. W ust. 6:
w pkt 1 -
pracodawca wskazuje wyłącznie liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy, wykorzystanego w naturze lub za które przysługuje ekwiwalent pieniężny; odrębnie wskazuje się liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego, wykorzystanego przez pracownika do dnia ustania stosunku pracy, na podstawie art. 167.2 Kodeksu pracy,
w pkt 3 i 4 -
pracodawca wskazuje wykorzystany urlop ojcowski i rodzicielski tylko w przypadku, gdy pracownik ze względu na wiek dziecka mógłby korzystać z takiego urlopu w kolejnym stosunku pracy; w przypadku gdy pracownik wykorzystywał więcej niż jeden urlop ojcowski lub rodzicielski - pracodawca wskazuje odrębnie urlop wykorzystany na każde z dzieci, podając imię i nazwisko dziecka,
w pkt 5 -
w przypadku gdy pracownik wykorzystał więcej niż jeden urlop wychowawczy - pracodawca wskazuje odrębnie urlop wykorzystany na każde z dzieci, podając imię i nazwisko dziecka
w pkt 11-
pracodawca wskazuje okres zatrudnienia pracownika przy wykonywaniu prac, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. poz. 43, z późn. zm) - oraz stanowiska, na których te prace były wykonywane, przy uwzględnieniu treści § 1 ust. 2-4 tego rozporządzenia,
w pkt 12-
pracodawca informuje o wykorzystaniu przez pracownika dodatkowego urlopu albo innych uprawnień i świadczeń tylko w zakresie mającym wpływ na uprawnienia pracownicze u kolejnego pracodawcy, wynikające z przepisów prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy,
w pkt 13-
pracodawca wskazuje przypadające w okresie zatrudnienia okresy nieskładkowe określone w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270, z późn. zm).
6. W ust. 8 pracodawca zamieszcza informację:
1) o należnościach ze stosunku pracy uznanych przez niego i niewypłaconych pracownikowi do dnia ustania stosunku pracy z powodu braku środków finansowych,
2) na żądanie pracownika:
a) o wysokości i składnikach wynagrodzenia,
b) o uzyskanych kwalifikacjach,
c) o prawomocnym orzeczeniu sądu pracy o przywróceniu pracownika do pracy lub przyznaniu mu odszkodowania, gdy zachodzi przypadek określony w § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rodziny, o Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy, przy czym pracodawca, uzupełniając treść świadectwa pracy o tę informację, podpisuje ją i opatruje datą.
Ministerstwo wyjaśnia, że jeżeli w okresie pomiędzy dniem wejścia w życie ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia 2016/679 a dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zaistnieje konieczność wydania świadectwa pracy pracownikowi, od którego pracodawca zgodnie z wcześniejszymi przepisami zawartymi w art. 221 Kodeksu Pracy pozyskał dane osobowe obejmujące imiona rodziców, pracodawca w wydawanym w tym okresie świadectwie pracy nie powinien wypełniać punktu dotyczącego imion rodziców tego pracownika dlatego, że nie będzie już mógł pozyskiwać takich danych od nowozatrudnionych pracowników.
W projekcie rozporządzenia zaznaczono, iż wchodzi ono w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 21 lutego 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), DZ.U. 2019 poz. 730.
Projekt rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadectwa pracy.
Biuro rachunkowe
Ubezpieczenia
ul. Warszawska 21
05-500 Piaseczno